صنعت ساختمان

لزوم شناخت درست مفاهيم صنعت ساختمان و تشخيص تفاوت­هاي بين پيش ساخته سازي، مدولاريزاسيون، مونتاژ و صنعت ساختمان سازي ضروري است.

چرا كه بدون شناخت تفاوت­ها ، احتمال درك ناقص اين مفاهيم بالا مي رود.

از اين رو در ابتدا به تعريف اين مفاهيم مي پردازيم.

۱- پيش ساخته سازي:  Prefabrication

پیش ساخته سازی به عنوان فرآیند تولیدي تعریف می شود

که در آن به­ طور کلی مواد به همدیگر متصل می شوند

تا جزئی از نصب نهایی را تشکیل دهند.

قطعات پیش ساخته ساده هستند مانند یک پانل و انواع قطعات مزبور می توانند در کارخانه بصورت Off-Site تولید شوند

و یا در خط تولید موقتی بصورت On-Site تولید گردند.

۲- پيش مونتاژ نمودن : Preassembly

پیش مونتاژ نمودن، فرآیندی است که در آن اجزای پیش ساخته تجهیزات و متعلقات آن ،در یک مکان دیگر به جز سایت احداث می­شوند

و گاهی اوقات نیز در عمل احداث، از طریق عمل «مونتاژ» جزئی از یک واحد ساختمانی را تشکیل میدهند.

این به معنای تولید سیستم­های پیچیده است نه ساده .

بدین منظور نیاز به مهارت­های ویژه نیروی انسانی جهت مونتاژ مواد مختلف ضروری است.

در اين شيوه، خط تولید می تواند هم دور از سایت احداث واقع شود

و هم ممکن است که نزدیک آن قرار گیرد.

در حالتی که هزینه های حمل و نقل بالاتر رود و همچنین شیوه های حمل پیچیده­ تر شود، امکان تولید در کنار سایت On-Site نیز وجود دارد.

نحوه دیگر تولید کارخانه متحرک (Mobile Factory) است

که به دلیل هزینه­ های بالا، کمتر مورد استفاده است.

۳- مدولاريزاسيون: Modularization

مدولاريزاسيون اشاره به دو مفهوم بنيادين دارد:

الف) مدولاريزاسيون به مفهوم مدولار و استاندارد نمودن اجزاء و قطعات ساختماني است؛

به نحوي كه به جاي توليد يك قطعه در ابعاد و قطعات بسيار متنوع، اين توليدات در محدوده اي منطقي و محدود توليد شوند

تا امكان دستيابي به توليد انبوه كارخانه اي فراهم شود.

تنها در اين حالت است كه امكان توليد انبوه ميسر مي­شود كه خود ، شرایط را برای كاهش هزينه هاي توليد و قيمت تمام شده فراهم می کند.

ب) مدولاریزاسیون به مفهوم توليد سيستم­هاي پيچيده مدولار، اشاره به سیستم­های پیچیده­ای دارد که در مکانی دور از سایت احداث مونتاژ می شوند

و سپس به سایت منتقل می­گردند.

این قطعات در صورت بزرگ بودن، هزینه حمل و نقل و درنتیجه هزینه کل بنا را بالا می برند.

این کار اغلب به دلیل اشتغال فضای بالا و اتلاف فضا ایجاد می گردد.

روش­هایی چون Kit Of Part و On Site Assembly در کارخانه­ های موقت می تواند این اتفاقات را کاهش دهد.

۴-  صنعتي سازي : Industrialization

در يك تعريف جامع، صنعت ساختمان  سازی به معنای یک پارادايم توليد است

كه شامل روشهایی است که میزان استفاده منابع و نیروی کار را با بهينه سازي کاربرد تجهیزات و تکنولوژی در فرآیندها بهبود می دهد.

مفهوم صنعتي سازي ساختمان فقط به معناي پيش ساخته سازي نيست،

بلكه شامل، پیش مونتاژ، مدولاریزاسیون و كاربرد فناوري هاي نوين در فرايند ساختمان سازي نيز مي گردد.

صنعت ساختمان  سازی، فرآيندي است كه با بهبود كيفيت،

زمان ساخت و استفاده از نيروي كار منجر به افزايش خروجي سيستم و بهينه سازي بهره­ برداري از تجهيزات، تسهيلات و تكنولوژي مي­گردد.

بنابراین ما درباره کارخانه هایی صحبت می­کنیم که هر نوع از قطعات را تولید می کنند

تا در ساخت و ساز نصب گردد

و هدف این شيوه توليد بهبود ایمنی، کیفیت ، هزینه و سطوح خروجی است.

در شیوه تولید صنعتی، تولید قطعات ساختمانی براساس شیوه و استاندارد واحد،

به صورت متمرکز ساخته شده و در نهایت به صورت مکانیزه و صنعتی نیز نصب و اجرا می‌شود.

در تولید صنعتی از آنجایی که استانداردهای لازم و مشخص تعیین شده است،

امکان تولید مدولار در این شیوه وجود دارد و از اتلاف منابع تاحد بسیاری کاسته و به سرعت تولید می‌افزاید.

 بنابراین یکی از پیش نیازهای اولیه تولید «تمام صنعتی» تبیین و تعریف استانداردهای ساختمانی باتوجه به ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و نیازهای انسانی است.

در تولید تمام صنعتی، علاوه بر تولید بخش سازه‌ای ساختمان، بخش نرم و غیر سازه‌ای نیز براساس تولید مدولار در کارخانه تولید می‌شود.

تمامی‌اجزاء ساختمان بر اساس یک روش و طی یک فرآیند هماهنگ تولید شده و برای نصب به محل اجرای پروژه منتقل می‌شود.

به علت تولید در یک سیستم واحد و هماهنگ، امکان نصب مکانیزه قطعات نیز وجود دارد و دخالت نیروی انسانی به حداقل ممکن می‌رسد.

در صنعت ساختمان  سازي ساختمان، هر چيزي مشخص است كه در كجا به­ كار برده خواهد شد؛ لذا حجم فعاليت­هاي محاسباتي و مهندسي افزايش مي­يابد.

افزايش حجم اين فعاليت­ها نه تنها عملكرد كلي زنجيره توليد را كاهش نمي دهد، بلکه بر كل فرايند تاثير مثبت مي گذارد.